Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο ενάντια στον νέο νόμο πλαίσιο – 24/8
ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΤΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΨΗΦΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΓΥΡΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ,ΣΕ ΚΟΙΝΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ, ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!!!
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ ΣΤΙΣ 12 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!!!
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, φοιτητών, μαθητών, εργαζόμενων σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ
Για τον νέο νόμο της κυβέρνησης για Πανεπιστήμια και ΤΕΙ –Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με τον νέο νόμο επιδιώκεται μία «άλλη ποιότητα στην εκπαίδευση, σε ένα υγιές και ασφαλές περιβάλλον, με αξιοκρατία και ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες για όλους, με έντονα τα χαρακτηριστικά της ισχυρής αυτοδιοίκησης. Είναι θεσμικές αλλαγές, αναγκαίες ώστε ο Έλληνας πολίτης να πεισθεί ότι η παιδεία – για την οποία ο ίδιος πληρώνει από το υστέρημα του – θα είναι και δημόσια, και δωρεάν, και υψηλού επιπέδου και για όλους».
Αυτό που έχουν σχεδιάσει δεν θα είναι παιδεία υψηλού επιπέδου, δεν θα είναι δημόσια και δεν θα είναι δωρεάν! Αν επιτρέψουμε να επιβάλουν τα σχέδιά τους, το πανεπιστήμιο δεν θα είναι ούτε δημόσιο, ούτε δωρεάν, ούτε πανεπιστήμιο! Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακόμη και στις λέξεις έχει δώσει άλλο νόημα. Πρόκειται για την πλήρη στρέβλωση των όσων δηλώνεται ότι επιδιώκει αυτός ο νόμος.
1. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται: «επιδιώκεται μία άλλη ποιότητα στην εκπαίδευση, υψηλού επιπέδου για όλους»!
Ο πρωθυπουργός της χώρας ισχυρίστηκε ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι β’ κατηγορίας! Και βέβαια μόνο άθλιος μπορεί να χαρακτηριστεί αυτός ο ισχυρισμός. Θέλουν να συκοφαντήσουν τα πανεπιστήμια, όπως και κάθε τι δημόσιο, για να νομιμοποιήσουν το ξεπούλημα και τη διάλυση που μεθοδεύουν. Β΄ κατηγορίας δεν μπορεί να είναι τα πανεπιστήμια μας που, παρά την οικονομική ασφυξία που τους επιβάλλουν οι κυβερνήσεις, βγάζουν επιστήμονες που διαπρέπουν. Αγωνιζόμαστε χρόνια για την αναβάθμιση της ποιότητας των σπουδών, αλλά γι’αυτό απαιτείται γενναία χρηματοδότηση από την Πολιτεία. Αντί χρηματοδότησης εκτοξεύουν συστηματικές εκστρατείες δυσφήμισης του δημόσιου πανεπιστημίου, του έργου που επιτελεί και των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, για τη νομιμοποίηση στη συνείδηση της κοινωνίας των επιχειρούμενων «μεταρρυθμίσεων» στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, επιστρατεύουν ως μόνιμο επιχείρημα ότι για την ανεργία των νέων, ιδιαίτερα με υψηλά εφόδια (πτυχία, μεταπτυχιακοί τίτλοι, κ.ά.), ευθύνεται η ακαταλληλότητα και η ανεπάρκεια των σπουδών τους. Είναι προφανής ο εμπαιγμός, ιδιαίτερα σήμερα που η ανεργία έχει πάρει δραματικές διαστάσεις. Η ανεργία και ιδιαίτερα των νέων οφείλεται στο άθλιο σύστημα εκμετάλλευσης που κρίνει ασύμφορη την αξιοποίηση των εργαζομένων που διαθέτουν επιστημονικά εφόδια. Είναι προκλητικό, να ενοχοποιούν το εκπαιδευτικό σύστημα για την ανεργία των νέων αυτοί οι ίδιοι που είναι υπεύθυνοι για τις πολιτικές που δεν επιτρέπουν στην κοινωνία να αξιοποιήσει αυτό το επιστημονικό δυναμικό και σπρώχνουν τους νέους στη μετανάστευση!
Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση επιδιώκει τη διάλυση των σπουδών και την κατάργηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχίων. Αντί για ολοκληρωμένες σπουδές 4 ή 5 ετών, που θα οδηγούσαν σε κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, οι φοιτητές θα παρακολουθούν προγράμματα κατάρτισης διάρκειας 3 ή 2 ετών ακόμη και μονοετή Τα πτυχία δεν θα έχουν κανένα ουσιαστικό αντίκρυσμα, θα είναι πτυχία “ευκαιρίας”. Θα είναι απλές βεβαιώσεις που θα μπαίνουν σε έναν ατομικό φάκελο που ο κάθε φοιτητής θα πρέπει να συμπληρώνει διαρκώς πληρώνοντας δίδακτρα σε κάθε λογής προγράμματα και σεμινάρια.
«Η αλλη ποιοτητα στην εκπαιδευση» που εξαγγεΛλει η κυβερνηση ειναι η υποβαθμιση των πανεπιστημιακων σπουδων σε σπουδες καταρτισης!
2. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται: «Θα έχουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους»!
Οι σπουδές στο ελληνικό πανεπιστήμιο μέχρι σήμερα κόστιζαν αρκετά. Στην οικονομική εξόντωση της οικογένειας με τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα, τους ισχυρούς ταξικούς φραγμούς που λειτουργούν από το Λύκειο, προστίθενται τα έξοδα διαβίωσης για 4, 5 ή 6 χρόνια σε μία άλλη πόλη από τον τόπο κατοικίας, και συχνά δίδακτρα για τις μεταπτυχιακές σπουδές, τα οποία επιβλήθηκαν, παρά τις αντιστάσεις, στα περισσότερα πανεπιστήμια υπό την πίεση της συστηματικής υποχρηματοδότησης που επέβαλαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με τον νέο νόμο θα έχουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία. Ακριβώς το αντίθετο θα ισχύσει! Σήμερα, για πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολίτευσης, με νόμο θεσπίζονται δίδακτρα στο ελληνικό πανεπιστήμιο στις μεταπτυχιακές σπουδές ανοίγοντας τον δρόμο για επιβολή διδάκτρων και στις προπτυχιακές σπουδές.
Δεν φτάνει όμως αυτό: Καταργείται το δωρεάν πανεπιστημιακό σύγγραμμα! Ήδη η κυβέρνηση της ΝΔ είχε περιορίσει το σύγγραμμα και όλοι οι φοιτητές αναγκάζονταν να αγοράσουν ορισμένα συγγράμματα. Τώρα, με τον νέο νόμο, εάν ψηφιστεί και εφαρμοστεί, οι φοιτητές θα αγοράζουν όλα τα συγγράμματα!
Δεν φτάνει όμως κι αυτό: Τα επόμενα χρόνια θα εξαφανιστούν και τα τελευταία ίχνη της δωρεάν στέγασης και σίτισης! Με τον νέο νόμο θα καταργηθεί ο μέχρι τώρα τρόπος ενιαίας χρηματοδότησης των ιδρυμάτων. Το κάθε πανεπιστήμιο θα αποφασίζει ξεχωριστά, ανάλογα με τις οικονομικές του δυνάμεις, τις προϋποθέσεις για παροχή δωρέαν σίτισης και στέγασης. Τα πανεπιστήμια ήδη, εξαιτίας της οικονομικής εγκατάλειψης από την πολιτεία, αδυνατούν να πληρώσουν ηλεκτρικό και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν ενοικιαζόμενα κτίρια. Με το νέο νόμο δεν θα μπορούν να συντηρούν ούτε φοιτητικές εστίες, ούτε εστιατόρια και λέσχες
Άλλωστε, ήδη η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει τη ριζική συρρίκνωση της ανώτατης εκπαίδευσης. Πολλά πανεπιστήμια θα συγχωνευτούν, πανεπιστημιακά τμήματα θα καταργηθούν, οι διδάσκοντες θα απολυθούν, οι προσφερόμενες θέσεις θα περιοριστούν, θα περιοριστεί ο αριθμός των φοιτητών. Ο μαρασμός των επαρχιακών πόλεων θα ενισχυθεί. Ήδη απολύονται οι συμβασιούχοι διδάσκοντες ενώ παραμένουν αδιόριστοι εκατοντάδες εκλεγμένοι πανεπιστημιακοί, με αποτέλεσμα τα καταργούνται αναγκαία μαθήματα. Η συρρίκνωση της ανώτατης εκπαίδευσης το μόνο που θα κάνει θα είναι να αυξήσει την πελατεία των ιδιωτικών «κολεγίων», τους τίτλους των οποίων έχουν αναγνωρίσει ως ισότιμους. Η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των σπουδών ενισχύεται ακόμη περισσότερο. Η κυβέρνηση δεν αρκείται στην τριτοβάθμια, με το «νέο Σχολείο», σχεδίασε να επιβάλει τους κανόνες της αγοράς στο σύνολο της παιδείας! Θέλουν να μετατρέψουν το δικαίωμα στην παιδεία σε αγορά «υπηρεσιών εκπαίδευσης» για όσους μπορούν να τις πληρώσουν.
«Η δημοσια και δωρεαν παιδεια» που εξαγγελΛει η κυβερνηση ειναι η πληρης καταργηση της δημοσιας
και δωρεαν παιδειας!
3. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται: Το πανεπιστήμιο θα έχει «έντονα τα χαρακτηριστικά της ισχυρής αυτοδιοίκησης»!
Ο νέος νόμος θα αλλάξει τη διοίκηση. Μέχρι σήμερα τη διοίκηση ασκούσαν τα μέλη της κοινότητας με συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες και λειτουργίες οργάνων σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης. Διδάσκοντες, φοιτητές, εργαζόμενοι είχαν το δικαίωμα συμμετοχής και ελέγχου, αρκεί να αποφάσιζαν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα. Μπορούσαν να διεκδικήσουν και να πετύχουν συλλογικά βελτίωση των σπουδών και των συνθηκών εργασίας. Όσοι ασκούσαν διοίκηση, λογοδοτούσαν στην πανεπιστημιακή κοινότητα.
Ο νέος νόμος θέλει να διοικούνται τα πανεπιστήμια όπως ακριβώς οι επιχειρήσεις: Καμία συμμετοχή της κοινότητας και καμιά δημοκρατία στην λήψη αποφάσεων. Η διοίκηση θα παραδοθεί πλήρως σε ένα παντοδύναμο ολιγομελές Συμβούλιο με εξωπανεπιστημιακά μέλη. Οι νέοι μάνατζερ που θα διοικούν τα πανεπιστήμια θα αντιμετωπίζουν την παιδεία ως εμπόρευμα προς «προώθηση» και το μόνο που θα τους νοιάζει θα είναι η εξοικονόμηση κόστους όχι η ποιότητα.
Την ίδια στιγμή, η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων δεν θα αναλαμβάνεται από την Πολιτεία, αλλά από τα ίδια τα πανεπιστήμια. Για να επιβιώσουν θα πρέπει να αναζητήσουν πόρους μέσα από επιχειρηματικές δραστηριότητες, από χορηγίες, από επενδύσεις, από δίδακτρα των φοιτητών!
Μάλιστα, ο νέος νόμος προβλέπει τη λειτουργία μιας Ανώνυμης Εταιρείας σε κάθε ίδρυμα που θα ασκεί αυτή την επιχειρηματική δραστηριότητα, που θα εμπορεύεται τα αποτελέσματα της ερευνητικής προσπάθειας των επιστημόνων του και θα «αξιοποιεί» την «περιουσία» του, όπως έγινε και με το «ταμείο αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας του «μεσοπρόθεσμου»!
Η οργάνωση και η λειτουργία του ιδρύματος σύμφωνα με τους «ανταποδοτικούς» κανόνες μιας επιχείρησης θα διαμορφώσει δυσμενέστατους όρους και προϋποθέσεις για την επιβίωση των ιδρυμάτων: Όπου δοκιμάστηκε να λειτουργήσουν τα Πανεπιστήμια όπως οι επιχειρήσεις (π.χ. στις ΗΠΑ), τα πανεπιστήμια οδηγήθηκαν σχεδόν στην χρεοκοπία και αναγκάστηκαν σε περικοπές, απολύσεις προσωπικού, υψηλότερα δίδακτρα και μεγαλύτερη εξάρτηση από τις «χορηγίες» των μεγάλων επιχειρήσεων.
Η «ενισχυση της αυτοδιοικησης» που εξαγγεΛλει η κυβερνηση ειναι η καταργηση της!
4. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται: με τον νέο νόμο θα έχουμε «ένα υγιές και ασφαλές περιβάλλον» μέσα στα πανεπιστήμια!
Σε κάθε δημοκράτη προκαλεί ανατριχίλα και τρόμο η αναφορά της εξουσίας σε «υγιή» περιβάλλοντα! Ειδικά όταν αυτή χρησιμοποιεί τη βία, την καταστολή, τα ΜΑΤ για να επιβάλλει την πολιτική της. Είναι ακόμη νωπές οι εικόνες διαδηλωτών στο κέντρο της Αθήνας να ξυλοκοπούνται βάναυσα από τα ΜΑΤ, να τους ανοίγουν τα κεφάλια στην πλατεία Συντάγματος και να τους ψεκάζουν με τόνους χημικά. Ή οι εικόνες με τις μηχανές “ΔΙΑΣ” να σκορπούν τον τρόμο σε σοκάκια της Αθήνας! Αυτό το «ασφαλές περιβάλλον» επιφυλάσσει η κυβέρνηση και για τα πανεπιστήμια; Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, σημαίνει ότι η αστυνομία θα μπαίνει στο πανεπιστήμιο όποτε θέλει!
Από την άλλη, πόσο «ασφαλές» μπορεί να είναι ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον, όταν οι φοιτητές θα απειλούνται με διαγραφή ύστερα από παρέλευση κάποιου χρονικού διαστήματος; Πόσο ασφαλές μπορεί να είναι ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον όταν οι πανεπιστημιακοί θα απειλούνται με μειώσεις μισθού ανάλογα με τις επιδόσεις τους, ή όταν κρίνονται από εξωπανεπιστημιακή διοίκηση και μάνατζερ; Πόσο ασφαλές μπορεί να είναι ένα εργασιακό περιβάλλον όταν οι διδάσκοντες θα υπογράφουν ατομικές συμβάσεις εργασίας; Θέλουν να επιβάλλουν και στον κόσμο της παιδείας την εξαθλίωση και την ανασφάλεια που έχουν επιβάλει στον κόσμο της εργασίας, τη βαρβαρότητα του Μνημονίου!
Το «υγιες και ασφαλες περιβαλλον» που εξαγγεΛλει η κυβερνηση ειναι οι διαγραφες φοιτητων, οι απολυσεις εργαζομενων, οι απειλες κατα διδασκοντων!
Τελικά τι πανεπιστήμιο έχουμε;
Δεν υποστηρίζουμε ότι όλα είναι ρόδινα στα Πανεπιστήμια. Αρκετοί πανεπιστημιακοί αντιμετώπισαν τα πανεπιστήμια ως πεδία επιχειρηματικής δραστηριότητας ή ως εφαλτήρια κοινωνικής ανέλιξης και πολιτικής καριέρας. Οι πολιτικές των κυβερνήσεων και τα προγράμματα της ΕΕ οδήγησαν σε πληθώρα τμημάτων χωρίς σχέδιο και χωρίς κατοχυρωμένα δικαιώματα. Αρκετές διοικήσεις περιφρόνησαν τις ανάγκες και αδιαφόρησαν για προβλήματα. Οι κομματικοί μηχανισμοί μετέτρεψαν τις μαζικές διαδικασίες σε συγκρούσεις παρατάξεων για το μοίρασμα εξουσίας.
Όμως, το δημόσιο πανεπιστήμιο ήταν και παραμένει ένας από τους λίγους δημόσιους χώρους που επιτρέπουν την ανάπτυξη της ελεύθερης σκέψης και κριτικής. Είναι ο χώρος που ανέδειξε οικονομολόγους που δεν διδάσκουν σαν επιστήμη τη λογική του κεφαλαίου, γιατρούς και νομικούς δίπλα σε κάθε αγωνιζόμενο και κατατρεγμένο, δασκάλους και καθηγητές δίπλα στους μαθητές τους, κοινωνιολόγους, ανθρωπολόγους δίπλα στα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Είναι ο χώρος που ανέδειξε αξιόλογους επιστήμονες διεθνώς αναγνωρισμένους για το έργο τους και στις θετικές επιστήμες και στις ανθρωπιστικές σπουδές και σ’ όλους τους κλάδους. Είναι ο μοναδικός χώρος στον οποίον οι περισσότεροι εργαζόμενοι συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων για τη λειτουργία του. Είναι από τους χώρους όπου ένας επιστήμονας μπορεί με σχετική ελευθερία να αναπτύξει την έρευνά του, παρά τον οικονομικό μαρασμό σε ό,τι δεν «αποδίδει» με αγοραία κριτήρια. Είναι ο χώρος που ακόμη εξασφαλίζει στους αποφοίτους συλλογικά επαγγελματικά δικαιώματα. Είναι ένας χώρος από όπου ξεκίνησαν μεγάλοι αγώνες και κινήματα που άλλαξαν την ιστορία του τόπου. Είναι ο χώρος που ανέδειξε το αίτημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία»!
Αυτό θέλουν να καταργήσουν: Την κριτική σκέψη και την κοινωνικά χρήσιμη επιστημονική έρευνα. Τα συλλογικά δικαιώματα και τη διαμόρφωση αυριανών εργαζομένων με συνείδηση και αγωνιστικότητα. Τη δημοκρατία και τα μαζικά κινήματα. Το Πανεπιστήμιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, η εκπαίδευση της εποχής του Μνημονίου, θα είναι παραδομένο στις δυνάμεις της αγοράς, αυταρχικό, ολιγαρχικό και θα οδηγεί σε εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα.
