Όταν το κράτος σκοτώνει, η πένα τυφλώνει – Οι κονδυλ(ι)οφόροι της Εξουσίας

γράφει ο  Άπατρις της Πάτρας

Για τους κονδυλοφόρους της Εξουσίας, αυτό το συρφετό του μηχανισμού της πλύσης εγκεφάλου, έχω γράψει από καιρό και θα ξαναγράψω, κάθε φορά που τα γεγονότα θα αποκαλύπτουν το εγκληματικό τους έργο. Αυτή τη φορά ήταν ο εκπρόσωπος Τύπου της πράσινης χούντας Μόσιαλος, εκείνος που «αποκάλυψε» (!) την ύπαρξη των μυστικών κονδυλίων της χρηματοδότησής τους, φροντίζοντας παράλληλα να τους συγκαλύψει. Όπως πάντα οι πολιτικοί, όταν μας «αποκαλύπτουν» κάτι, κάτι συγκαλύπτουν. Εν προκειμένω, δε θα μάθουμε ποτέ (τουλάχιστον από το Κράτος δε θα αποκαλυφθούν ποτέ) τα ονόματα όλων εκείνων των μισθοφόρων της πένας και της εικόνας που έδρασαν (και φυσικά θα συνεχίσουν να δρουν) εκτελώντας το «εθνικό» έργο της τύφλωσής μας. Μη το ξεχνάμε! Όταν το κράτος σκοτώνει, η πένα τυφλώνει.
Φυσικά, αυτά τα ξέραμε από καιρό. Όσοι τουλάχιστον από εμάς έχουν πολιτική μνήμη θυμούνται τον γαλάζιο ομόλογο του Μόσιαλου Ρουσόπουλο να «αποκαλύπτει», όταν ανέλαβε η Ν.Δ. την πολιτική εξουσία το 2004, πως χιλιάδες (!) δημοσιογράφοι χρηματοδοτούνταν με μυστικά κονδύλια από την προηγούμενη κυβέρνηση του Πασόκ. Επρόκειτο και τότε για μια «αποκάλυψη»-συγκάλυψη: Τα ονόματα δε δημοσιεύτηκαν ποτέ. Και μπορεί εμείς ως αναγνώστες ή θεατές να διακρίναμε κάποια αρσενικά και θηλυκά, διοπτροφόρα και μη (ονόματα δε λέμε) ζόμπι της πένας και της εικόνας που έσκιζαν τα ιμάτιά τους για να υπερασπίσουν τα κυβερνητικά εγκλήματα σε βάρος του λαού, αλλά οι «αποδείξεις» της μυστικής μισθοδοσίας τους είναι κατεστραμμένες, αν πιστέψουμε τον σημερινό εκπρόσωπο Τύπου της πράσινης χούντας.
Μα γιατί μιλάω για «χούντα»; Επειδή στην περίπτωση αυτή δε συντρέχει μόνο ο ουσιαστικός λόγος, σύμφωνα με τον οποίο η αστική εξουσία συνιστά συγκαλυμμένη δικτατορία (με «φερετζέ» όπως έλεγε ο Βάρναλης), αλλά και ο τυπικός λόγος, δεδομένου ότι, όπως οι ίδιοι ομολογούν, χρηματοδοτούσαν μυστικά όλο τον συρφετό των κονδυλοφόρων της Εξουσίας, εφαρμόζοντας για τέσσερις δεκαετίες το δίκαιο της στρατιωτικής χούντας, δηλαδή το Νομοθετικό Διάταγμα 744/1970 (ΦΕΚ 264/Α/10.12.1970). «Όπως τονίζει ο κ Μόσιαλος», γράφει το Βήμα (24.8.2011) «“πρόκειται για κωδικό μυστικών κονδυλίων των Γενικών Γραμματειών (μέσα από ειδική πίστωση), που λειτουργούσε με βάση το Άρθρο 10 του σχετικού Νομοθετικού Διατάγματος 744/1970 (ΦΕΚ 264/Α/10.12.1970) της Δικτατορίας”».  Και συμπληρώνουν σήμερα (25.8.2011) τα Νέα: «Ωστόσο, η ιστορία των μυστικών κονδυλίων που διατέθηκαν από τις γραμματείες και τις διευθύνσεις ενημέρωσης για λόγους “εθνικών συμφερόντων”, τα οποία σύμφωνα με τις πληροφορίες είχαν να κάνουν με τη χειραγώγηση της πληροφόρησης και άλλες… απόρρητες δράσεις, αρχίζει πολύ πριν από τα χρόνια της δικτατορίας. Το διάταγμα που υπέγραψαν ο Παπαδόπουλος, ο Παττακός, ο Μακαρέζος και άλλα μέλη του χουντικού υπουργικού συμβουλίου νομιμοποιούσε επί της ουσίας μια πρακτική αδιαφάνειας που εφαρμόστηκε από την εποχή Μεταξά και συνεχιζόταν μέχρι τις εκλογές του 2009 οπότε πάγωσαν οι κινήσεις του συγκεκριμένου λογαριασμού όπως είπε ο κ. Μόσιαλος». Μάλιστα! Όπως προσπαθεί να μας πείσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αυτά συνέβαιναν μέχρι το 2009, οπότε ανέλαβαν την πολιτική εξουσία οι αγνές πράσινες παρθένες…(Τα προηγούμενα χρόνια διακυβέρνησης του Πασόκ δε μετράνε.)
Το βασικό πρόβλημα δεν είναι η αποκάλυψη των ονομάτων των παρακρατικών μισθοφόρων της Εξουσίας. Αυτοί ή κάποιοι άλλοι θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούνται, είτε στρατεύονται στα πλαίσια των δυνάμεων καταστολής είτε στα πλαίσια των δυνάμεων της πλύσης των εγκεφάλων, είτε όπου αλλού κρίνει σκόπιμο να τους χρησιμοποιήσει το Κράτος. Ακόμα κι αν αποκαλυφθούν ονόματα, ακόμα κι αν δικαστούν και καταδικαστούν (δεδομένου ότι ο χουντικός νόμος προέβλεπε τη χρηματοδότηση για «εθνικούς» κι όχι για «κομματικούς» λόγους, οπότε πρόκειται περί ποινικού εγκλήματος), το κύριο είναι να εξαφανιστούν για πάντα αυτοί οι μηχανισμοί. Κι αυτό θα συμβεί μόνο τότε που θα καταργηθούν τα Κράτη: Οποιουδήποτε χρώματος!