Με αφορμή μια ακόμη παρέλαση…

Την ώρα που το κράτος επιτίθεται στην υποτιθέμενη δημόσια και δωρεάν παιδεία, μαριονέτας στα χέρια κάποιων, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται οικονομικά και κρατικά συμφέροντα αυτού του καπιταλιστικού συστήματος, κάποιοι έχουν την απαίτηση από εμάς να αναδείξουμε εξιδανικευμένα πρότυπα παρελαύνοντας γι’ αυτά, με αφορμή την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Για να μπούμε λοιπόν στο θέμα μας, η παρέλαση είναι ένας καταπιεστικός – φασιστικός θεσμός που κύριο στόχο έχει τη ρομποτοποίηση – μηχανοποίηση του ανθρώπινου σώματος και της συνείδησής του. Αυτά αποσκοπούν βέβαια σε ένα ολοκληρωτικό, εικονικό και συναισθηματικό αποτέλεσμα προς τους μαθητές που παρελάζουν και τους θεατές τους. Αυτό το μαρτυράει άλλωστε και η καταγωγή της παρέλασης, η οποία στην Ελλάδα καθιερώθηκε από τη δικτατορία του Μεταξά πασίγνωστου για τα φιλοναζιστικά του αισθήματα.
Οι παρελάσεις εκτός απ’ τον φασιστικό – μιλιταριστικό χαρακτήρα που έχουν, προωθούν και τα εξής:
1) τη μαζοποίηση – ρομποτοποίση των μαθητών: μέσα από τις οριοθετημένες σειρές, τον ορθό βηματισμό, την ομοιογενή ενδυμασία, τις συντονισμένες κινήσεις και τα αποχαυνωμένα βλέμματα,
2) τις σεξιστικές διακρίσεις: χώρια τα αγόρια από τα κορίτσια,
3) τις βιολογικές διακρίσεις: μπροστά οι ψηλοί – πίσω οι κοντοί,
4) τις ηλικιακές διακρίσεις: διαχωρισμός ανά σχολείο και τάξη,
5) τις ταξικές διακρίσεις: είναι γνωστό ότι σε αυτό το σύστημα τη μεγαλύτερη δυνατότητα για «υγιή» μόρφωση την έχουν τα παιδιά εύπορων οικογενειών. Όπως επίσης και ο διαχωρισμός σημαιοφόρων («άριστου» μαθητή) και «κοινών» μαθητών.
6) τις εθνικές (εθνικιστικές) διακρίσεις: σε βάρος μαθητών με διαφορετική εθνικότητα. όλοι θυμόμαστε κάθε χρόνο τις διαμάχες μεταξύ μαθητών, γονέων κ.α. για το αν μπορεί να γίνει σημαιοφόρος ένας συμμαθητής με διαφορετική εθνική καταγωγή (sic…)
7) τη δημιουργία συνείδησης πάνω στο χουντικό τρίπτυχο: Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια, όπως και το μιλιταριστικό –στρατιωτικό πνεύμα μιας και να μην ξεχνάμε ότι οι παρελάσεις έχουν σκοπό απ’ την πλευρά του κράτους να διαφημίσουν και να επιδείξουν τον στρατιωτικό εξοπλισμό και το «αξιόμαχο» των ενόπλων δυνάμεων της χώρας (κάτι μου θυμίζει αυτό κ.Παπαδόπουλε…).
8) οι καθηγητές και οι δάσκαλοι εμφανίζονται ως «λοχαγοί» του τάγματος και οι μαθητές ως πρόθυμα καλοκουρδισμένα στρατιωτάκια.
Συνοψίζοντας ενώ μας λένε ότι το σχολείο και η παιδεία εν γένει προάγει την ειρήνη, το σεβασμό στη διαφορετικότητα, την ελευθερία σκέψης – έκφρασης και γενικότερα τη διαμόρφωση μιας αυτόνομης – ανεξάρτητης προσωπικότητας, το μόνο που επιτυγχάνεται εν τέλει μέσα από αυτούς τους θεσμούς στρατιωτικού – μιλιταριστικού τύπου είναι το αντίθετο.
Όλο αυτό είναι βέβαια απόρροια και στόχος ταυτόχρονα του εκπαιδευτικού μας συστήματος, το οποίο είναι μια μικρογραφία της εξουσιαστικής – ταξικής κοινωνίας στην οποία ζούμε.
Γι’ αυτούς λοιπόν τους λόγους απαιτούμε την άμεση κατάργηση των παρελάσεων και κάθε αναγκαστικού και πιθαναγκαστικού θεσμού( όπως αγιασμός, προσευχή κτλ.).
Η μόνη λύση είναι η αυτοοργάνωση της μαθητικής κοινότητας πέρα και μακριά από κόμματα, συμβούλια (5μελή – 15μελή),διευθυντές – καθηγητές, απέναντι στην κρατική – καπιταλιστική προσπάθεια του συστήματος να μας κάνει να δουλεύουμε και να υποτασσόμαστε άβουλα σε αυτό και τα αφεντικά του, και στους υποτακτικούς του.

ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ Ή ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ.

Μέρος από κείμενο που μοιραζόταν στα σχολεία (και όχι μόνο) της Σπάρτης τις παραμονές της 28ης Οκτωβρίου του 2007.

μικρο URL: https://activepropaganda.espivblogs.net/?p=4546